نبودنت نوشتنی نیست. . .

نمیتوانم بنویسم
نبودنت
نوشتنی نیست
دستانم
سرد میشوند
وقلم
قندیل میبندد...
نمیتوانم...
نمیشود...
.
.
.
.
و
حاصل نبودنت شد
چند نقطه بیمعنی
برتن بی جان کاغذ

*ازدل نوشته های خودم

حالم خوب نیست. . .کسی و چیزی هم نیست که خوبم کنه.چنتا نفس عمیق میکشم که بیشتر شبیه آهه...دوس ندارم اینجوری باشم

mercede پنج‌شنبه 30 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 08:02 ب.ظ

نظرات 5 + ارسال نظر

متینا پنج‌شنبه 30 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 08:41 ب.ظ http://montazeram-ta-biay.blogsky.com/

چقد دلت غم داره....
منم گاهی اینجوری میشم..تنها چیزی که نجاتم میده شکایی هست که پای سجاده میریزم..

دوتا وبلاگ دارم
http://montazeram-ta-biay.blogsky.com
http://sheklak-e-khoshtel.blogsky.com

الیسا پنج‌شنبه 30 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 10:47 ب.ظ http://negahemannegaheto.blogsky.com

آری
نبودن ها نوشتنی نیست
تنهایی ها هم

سانی جمعه 31 تیر‌ماه سال 1390 ساعت 01:21 ق.ظ http://www.sani68.blogsky.com

سلام عزیزم
معلومه توام دل پری داری درکت میکنم
دوست داشتی من هستم باهات در ضمن به همین اسم (حباب) لینکت کردم

فریاد چهارشنبه 12 مرداد‌ماه سال 1390 ساعت 01:08 ب.ظ

سلام عزیزم .
همیشه وقت هایی هست که دل ادم همچون کوهی میگیره وکسی هم نیست آرومش کنه .
در این موقع باید خودت را با چیزی که خوشحال میکنه سرگرم کنی .
همه زنها مثل هم هستیم